بعضی موقعیت ها و کارها، انرژی مخصوص خودشان را دارند، یک شور و هیجان خاص خود.
حالا اگر جلوی آن کار گرفته شود و مدتی بعد بگویند خب، حالا می توانی. دیگر آن شور و هیجان نیست، انرژی هدر رفته، فقط برای اینکه کاری را که تصمیم داشته ای، حداقل انجام شود، انجام می دهی، و روی کیفیت دقیق نمی شوی. یا شاید اصلن نتوانی انجام دهی.
مثل اینکه در موقعیت خنده داری، جلوی خنده ات را بگیرند و دوسال بعد بگویند خب حالا می توانی به خاطر آن جریان بخندی یا مثلا هیجان اکران فیلمت را داشته باشی، توقیفش کنند، چند سال بعد از توقیف دربیاید ولی دیگر موقعیت و سوژه ی فیلم مناسب آن زمان نیست و سوخته یا مثل آب جوشی که دیگر جوش نیست و بخواهی با آن چای درست کنی.
انرژی از بین نمی رود، ولی...
حالا اگر جلوی آن کار گرفته شود و مدتی بعد بگویند خب، حالا می توانی. دیگر آن شور و هیجان نیست، انرژی هدر رفته، فقط برای اینکه کاری را که تصمیم داشته ای، حداقل انجام شود، انجام می دهی، و روی کیفیت دقیق نمی شوی. یا شاید اصلن نتوانی انجام دهی.
مثل اینکه در موقعیت خنده داری، جلوی خنده ات را بگیرند و دوسال بعد بگویند خب حالا می توانی به خاطر آن جریان بخندی یا مثلا هیجان اکران فیلمت را داشته باشی، توقیفش کنند، چند سال بعد از توقیف دربیاید ولی دیگر موقعیت و سوژه ی فیلم مناسب آن زمان نیست و سوخته یا مثل آب جوشی که دیگر جوش نیست و بخواهی با آن چای درست کنی.
انرژی از بین نمی رود، ولی...
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر